ALMAN EFSANESİ '' BISMARCK '' - 2. BÖLÜM

ALMAN EFSANESİ '' BISMARCK '' - 2. BÖLÜM

PRINZ EUGEN muharebe süresince hiç vurulmamış, hasarsız olarak muharebeyi tamamlamıştı. Buna karşın, BISMARCK muhtemelen Prince fo Wales tarafından atılan üç mermi ile yara almıştı. İlk mermi 14’ncü bölmenin su kesimi altından girmiş ve iskele 4 no’lu elektrik jeneratörünün su almasına neden olmuştu; buraya bitişik 2 no’lu kazanın bulunduğu yere de az da olsa su girmişti ancak yara tamirci partiler tarafından kontrol altına alınabildi. İkinci mermi, su kesiminin hemen altından başta, 21’nci bölmeye isabet etmiş; patlamadan gemiyi yararak sancak taraftan 1,5 metre çapında bir delik bırakarak tekrar çıkmıştı. 2000 tona yakın tuzlu su baş kasaraya dolmuş, bunun neticesinde baş taraftaki 1000 tonluk motorinden faydalanmak imkansız hale gelmişti. Üçüncü mermi ise bir botu delmekten öteye gidememişti.

Alınan yaralar neticesinde BISMARCK’ın sürati 28 knot’a düştü; başa 3º, iskeleye 9º eğimle ilerliyordu. Geminin bu durumunu düzeltmek için sancak kıçomuzluktaki tanklar biraz daha dolduruldu. Hasarlar, BISMARCK’ı hiç de etkilememişti; geminin duruş ve vuruş gücü aynıydı; hatta personelden bile sadece beş kişi hafif yaralanmıştı. Bununla beraber baş taraftaki 1000 tonluk motorin kaybı önemsiz gibi görünse bile harekatın ileri safhalarında alınan kararlara etki edecekti.

Danimarka Boğazı muhaberesinden sonra, Alman gemileri güneybatı rotasında ilerlemeye devam ettiler. LÜTJENS’in iki seçeneği vardı; ilki Norveç’e dönmek, ikincisi ise Atlantik seferine planlandığı şekilde devam etmekti. Bugün çoğu kişi LÜTJENS’in gemileri PRINCE OF WALES’i etkisiz hale getirmek veya daha da iyisi batırması için sevk etmesi, daha sonra da dönerek Danimarka Boğazı’ndan Trondheim’a geçmesi gerektiğinde hem fikirdir. Hatta Scapa Flow’dan gelmekte olan Tovey’in görev grubu (KING GEORGE V, REPULSE ve VICTORIOUS) tarafından tespit edilme riski olmasına karşın LÜTJENS’in Faeroes-İzlanda geçidinden Bergen’e geçme ihtimali de vardı. Buna rağmen, BISMARCK Komutanı LINDEMANN’ın itirazlarına karşılık, Alman Amiral PRINCE OF WALES’i takip etmeye gerek görmedi ve Atlantik’e doğru ilerlemeye devam etti. 08:01’de Amiral LÜTJENS, Kuzey Görev Grup Komutanlığı’na BISMARCK’ın aldığı hasarın giderilmesi için Saint-Nazaire’e gitme niyetini belirten bir seri mesaj gönderdi. PRINZ EUGEN hasarsız olduğundan Atlantik’te kalacak ve düşman konvoylarına kendi başına saldıracaktı. Saint-Nazaire’e intikal etme kararı, BISMARCK’ta oluşan hasarların gözden geçirilmesi neticesinde LÜTJENS’in Ren Harekatının kısa da olsa, BISMARCK’a limanda gereken bakım yapılıncaya kadar, teyir edilmesine karar verdiğini gösteriyor. Liman olarak Norveç, bahse konu Fransız limanından çok daha yakın olmasına ve motorin sarfiyatını azaltıracak olmasına karşın Amiralin Saint-Nazaire’e gitmek istemesinin nedeni ise BISMARCK’ı bir an evvel savaş sokmak ve Ren Harekatı’nı kaldığı yerden olabildiğince çabuk başlatabilmekti.

Danimarka muharebesinden sonra Tuğamiral Wake-Walker’ın komutasında olan üç İngiliz gemisi; SUFFOLK sancak kıç omzulukta, NORFOLK ve PRINCE OF WALES ise iskele kıç omuzlukta; Alman gemilerini takibe devam etti. Öğlen Ren Harekatı’nın harekat kontrolü Kuzey Görev Grup Komutanlığı’ndan Batı Görev Grup Komutanlığı’na devredildi ve 12:40’da BISMARCK ve PRINZ EUGEN yeni bir rotaya dönerek 180’e 24 mil süratle ilerlemeye başladılar.

İngilizler Donanmayı Seferber Ediyor

HOOD’un beklenmeyen batışı, Londra’da bomba etkisi yarattı. Sinirler gerilmişti; karşı cevap verme ve öç alma isteği dalga dalga her yere yayılmakta ve her geçen dakika katlanarak artmaktaydı. İngiliz Donanması BISMARCK’ın peşine düşebilecek tüm gemileri asli görev yerlerinden alarak bölgeye sevk etmeye başladı. Atlantik’teki konvoyları korumakta olan gemiler dahi görevleri iptal edilerek “BISMARCK Avı”na katılmak üzere bölgeye intikal ettiriliyordu. RODNEY savaş gemisi, Boston’da bakıma alınmak üzere, 27,759 tonluk BRITANNIC yolcu gemisini korumakla görevlendirilmiş 6 ncı Filotillanın SOMALİ, TARTAR, MASHONA ve ESKIMO adlı destroyerleri ile denizde idi. 24’ünde, saat 10:36’da donanma, RODNEY’e BISMARCK’a karşı girişilen harekata katılması ve eğer gerekirse BRITANNIC ’in yanına sadece bir destroyer bırakılmasını bildiren bir mesaj çekti. Buna istinaden öğlenleyin RODNEY ve beraberindeki 3 destroyer (TARTAR, MASHONA ve SOMALI) ile, ESKIMO destroyerini BRITANNIC ile bırakarak, BISMARCK’ın peşine düştü. Cape Farewell’in güneyindeki RAMILLIES de korumakta olduğu konvoydan ayrılarak bölgeye sevk edildi. Buna ilave olarak, Halifax’taki REVENGE savaş gemisi aldığı emirler doğrultusunda 15:00’da avara ederek doğuya doğru ilerleyerek sürek avına katıldı.

PRINZ EUGEN Birlikten Ayrılıyor

24 Mayıs sabahı Amiral LÜTJENS, PRINZ EUGEN’i birlikten ayırmaya çoktan karar vermişti. 14:20’de Komutan BRINKMANN’a simaforla bir mesaj yolladı : “Peşimizdeki gemilerinden kurtulmak için : Şiddetli yağmur sırasında, BISMARCK rotasını batıya alacak, PRINZ EUGEN değişiklik yapması gerekmediği sürece birlikten ayrıldıktan sonra üç saat süre ile halihazır rota ve süratini korumaya devam edecek. Sonrasında Belchen veya Lothringen’den akaryakıt almak konusunda serbestsiniz. Daha sonra, bağımsız olarak devam edebilirsiniz. Harekatın icrasına “HOOD” kelimesi ile başlanacaktır”. Bu manevra ile BISMARCK peşindeki İngiliz gemilerini üstüne çekecek ve PRINZ EUGEN de fırsattan istifade ile izini kaybettirebilecekti. İlkinde başarılı olamayan bu manevra, 18:14’te yinelendi; bu sefer manevra başarılmıştı. PRINZ EUGEN rotasını koruyarak birlikten ayrılmayı başardı. SUFFOLK, BISMARCK’ın olası sürprizlerinden uzak durmak için geminin iskele kıç omuzluğundaki NORFOLK ve PRINCE OF WALES’e katıldı. Bu sayede BISMARCK’ın sancak tarafı boş kalmıştı. İngilizler bunun ceremesini birkaç saat sonra çekeceklerdi.

BISMARCK’taki motorin seviyesi ciddi bir hal almıştı. 20:56’da Amiral LÜTJENS Batı Görev Grup Komutanı’na yakıt sıkıntısı nedeniyle Saint-Nazaire’e doğrudan ilerlemek niyetinde olduğunu belirten bir mesaj gönderdi. Aslında, bu sırada BISMARCK’ın 3000 tondan az motorini kalmıştı; baş tarafta bloke olan 1000 tonluk yakıttan faydalanamazlarsa Fransız sahillerine varmak için sürat düşmeleri şarttı. Eğer 21 Mayıs günü, Bergen’de BISMARCK’ın akaryakıt ikmali yapılmış olsa idi, şimdi bu duruma düşülmemiş olacak, BISMARCK daha rahat hareket imkanı bulacak ve LÜTJENS de ardındaki takipçilerinden kurtulmak için gerekli manevraları gerçekleştirebilecekti. Fakat motorin sıkıntısı, İngiliz gemilerini batıya, U-botların kucağına çekmeye engel olmuştu. BISMARCK’ı sabit rotada Fransa’ya doğru sevk etmekten başka çare kalmamıştı. Değişen durum nedeniyle Biscay Körfezi’ndeki tüm U-botlara BISMARCK’ın şimdiki rotasını korumak üzere hat karakolu yapmaları emredildi. 15:09’da Amiral TOVEY, uçak gemisi VICTORIOUS ve dört hafif kruvazör, GALATEA, AURORA, KENYA ve HERMIONE; BISMARCK ile mesafeyi azaltmak ve bir uçak taarruzu gerçekleştirmek için Tuğamiral Alban CURTEİS’in birliğinden ayrıldı. 22:10’da, BISMARCK’ın 120 mil uzağında, VICTORIOUS’da bulunan 825’nci skuadrondan toplam dokuz Swordfish torpido uçağı Eugene ESMONDE’in komutasında havalandı. 23:00’da havalanan uçakları 800Z skuadronundan üç Fulmar uçağı izledi ve 01:00’da iki uçak daha havalandı. 23:50’de ESMONDE, radarında bir suüstü teması saptadı ve saldırı için hazırlandı; ancak saldırı için ilerlerken temasın BISMARCK değil de Amerika Birleşik Devletlerine ait sahil güvenlik botu MODOC olduğunu gördü. Sadece altı mil uzaklıktaki BISMARCK ise İngiliz uçağını çoktan tespit etmişti; süratini 27 mile çıkararak ateş açtı. Bulut tabakası içerisinde uçuş koluyla teması kaybeden bir Swordfish haricinde 8 uçak gece yarısı saldırıya devam ettiler. Almanların hava savunma gücü çok kuvvetli idi; öyle ki ana ve yardımcı toplar bile ateş açtılar. LINDEMANN ve Hans HANSEN gemiyi sevk etmekte oldukça başarılı idi; bu şekilde ilk altı torpidodan sakınmayı başardılar; ancak gemi bir anda sarsıldı. 18 inçlik bir MK XII torpidosu BISMARCK’ı sancağından, ana güverte hizasından vurdu. Ana güverte torpidonun patlamasını o kadar iyi bastırmıştı ki gemideki hasar çok küçüktü. Buna karşın Porsun Şefi Kurt KIRCHBERG patlama neticesinde hayatını kaybetti ve altı kişi yaralandı. BISMARCK’ta ilk can kaybı yaşanmıştı.

Amiral LÜTJENS’in Manevrası :

BISMARCK’ın iskele kıç omuzluğunda seyretmekte olan üç İngiliz savaş gemisi bölgedeki Alman denizaltı tehdidi nedeniyle zig-zag’lar çizmeye başlamışlardı. 03:06’da düşman birliklerinin mevcut mevkileri ve gecenin karanlığı LÜTJENS’e takipçilerinden kurtulması için ilham verdi. BISMARCK süratini 27 mile çıkardı ve sancağa dönüşle ilerlemeye başladı. PRINZ EUGEN’in ayrılışından sonra yaptıkları manevranın neredeyse aynısını yapacaklardı. Gemi gecenin karanlığında suları hızla yararken İngiliz gemileri durumu farketmeden arkalarından dolanarak 130 rotasında Saint-Nazaire doğru yol almaya başladı. İngiliz gemileri BISMARCK’la teması kaybettikten sonra tekrardan gemiyi bulabilmek için nafile bir çaba içine girdiyseler de, çabaları sonuçsuz kaldı ve 04:01’de SUFFOLK “Düşman Temas Kaybı” raporunu iletti. Bir evvelki gün (24 Mayıs) öğleden sonra Amiral Wake WALKER’ın SUFFOLK’un nizamdaki yerini değiştirmesi ve BISMARCK’ın sancak tarafını açıkta bırakması ile yaptığı hatanın kıymeti şimdi ortaya çıkmıştı. Böylelikle BISMARCK gerekli manevra sahasını kazanmış ve LÜTJENS de bu fırsatı kaçırmamıştı. Eğer SUFFOLK hala Alman gemisinin sancağında olsa idi; BISMARCK’ın sezdirmeden iz kaybettirmesi çok daha zor olacaktı.

Yine de talih o ki Almanlar izlerini kaybettirebildiklerinin farkına varmadılar. 07:00’da Amiral LÜTJENS, Batı Görev Grup Komutanlığı’na bir mesaj gönderdi : Bir savaş gemisi ile iki ağır kruvazör takipte. 09:00’da LÜTJENS, Batı Görev Grup Komutanı’na bir başka uzun mesaj daha gönderdi. Her iki mesaj da 09:00’dan sonra Batı Görev Grup Komutanlığı’nın eline geçmişti ki bunun aksine Batı Görev Grup Komutanlığı da 08:46’da İngiliz gemilerinin BISMARCK’tan teması kaybettiklerini bildiriyordu. Bundan sonra BISMARCK sıkı EMKON politikası ile yerinin tespit edilmemesi için çok çaba sarf etti ama İngilizler giden mesaj sinyallerinden çoktan BISMARCK’ın yaklaşık yerini tespit etmişti. 25’ini 26’sına bağlayan gece hiçbir olay olmadan BISMARCK rotasını koruyarak seyre devam etti.

BISMARCK’ın Yeri Saptanıyor

26 Mayıs sabahı 10:10 gibi, Dennis Briggs kumandasındaki 209 ncu skuadrondan Catalina Z bir Alman gemisi gördü; uçağın tespiti ile de kendisine ateş açılması bir oldu. Catalina dört adet bombayı attı ve şarapnel parçaları uçakta delikler açarken yana doğru bir yay çizerek bölgeden uzaklaştı ve durumu rapor etti : “Bir savaş gemisi, 240 kerterizi, 5 milde, rotası 150. Mevkim 49º 33' K, 21º 47' B, Yayınlama zamanı 10:30/26”. Temasın kaybedilmesinden 31 saat sonra BISMARCK yeniden tespit edilmişti. Yalnız İngilizler için kötü bir haber vardı; Amiral TOVEY’in gemileri Alman savaş gemisinden çok uzaktaydılar. KING GEORGE V, 135 mil kuzeyde; RODNEY, 125 mil kuzeydoğuda kalmıştı. BISMARCK’ın sürati düşürülmediği sürece yakalamaları imkansızdı. Sadece Cebelitarık’tan seyre çıkan Amiral James F. SOMERVILLE komutasındaki H Kuvvetinin BISMARCK’ı yakalamak gibi bir olasılığı vardı. Aslında duruma bakılırsa RENOWN en iyi pozisyondaydı; ama daha henüz iki gün evvel HOOD’u kaybeden İngiliz Donanması RENOWN’un BISMARCK’la tek başına muharebeye girmesini riskli buldular. İngilizlerin umudu ARK ROYAL uçak gemisinden yapılacak hava saldırısıydı. Bu saldırı ile BISMARCK’ın sürati düşürülmeliydi. ARK ROYAL’da ise BISMARCK’ı bulmak üzere 10 tane Swordfish 08:35’te çoktan havalanmıştı ve Catalina’dan ilk gelen tespit raporu ile de bölgeye en yakın iki Swordfish tespit için güzergahını değiştirmişti. 11:14’te Swordfish 2H, Alman gemisinin yerini ikinci defa tespit etti. 7 dakika sonra da 2F tarafından tespit edildi. Sonrasında uzun menzilli yakıt tanklarıyla donatılan iki Swordfish daha 2H ve 2F’den takip görevini devralmak üzere ARK ROYAL’dan havalandı. 14:50’de J. A. Stewart-MOORE tarafından kumanda edilen 15 Swordifish, BISMARCK’a saldırmak üzere gemiden havalandı. 15:50’de İngiliz uçakları radarda bir gemi tespit ettiler ve saldırı için dalışa geçtiler. Hava hücumuna başlayan uçaklar, tespit ettikleri temasa hızla yaklaşırken her şeyi tam bir skandala dönüştürecek bir şey fark ettiler. Tespit edilen gemi BISMARCK değil, BISMARCK ile temas sağlamak üzere H Kuvvetinden ayrılan hafif kruvazör SHEFFIELD’dı. Yine de İngilizler şanslı günlerindeydiler. Toplam 11 torpido saldırıda atılmış olmasına karşın torpidolarda meydana gelen arıza nedeniyle SHEFFIELD bu saldırıyı hasarsız atlattı. Torpidolardan ikisi suya çarptığında patladı; üçü geminin dümen suyundan geçti; diğer altısından ise gemi manevrası ile sakınıldı. Swordfish’ler 17:00’dan sonra ARK ROYAL’a geri döndüler. 17:40’da ise SHEFFIELD, BISMARCK ile göz teması sağlamayı başardı.

Yakında hava kararacaktı; İngilizler durumun vehametinin farkında idi; artık bir tek şansları kalmıştı; tek bir hava saldırısı daha, sonra hava kararacak bir başka başarılı hava hücumu yapmak imkansız olacak, hiçbir gemi BISMARCK’ı yakalayamayacak ve BISMARCK Fransız sahillerine sağ salim ulaşacaktı. Bu son saldırıda BISMARCK mutlaka yara almalı ve sürati düşürülmeliydi. Bu yüzden 19:15’te 15 Swordfish’ten oluşan ve birçoğu bir evvelki saldırıya da katılmış olan bir başka grup hemen havalandırıldı. Bu sefer torpidolarda meydana gelen arıza da giderilmişti.

Swordfish’ler, T.P. COODE komutasında önce SHEFFIELD’a yaklaşarak BISMARCK’ın mesafe ve kerterizini aldı; sonra 20:47’de de saldırıya başladı. BISMARCK’ın hava savunma taretleri hemen ateş açmaya başladı. Hücum süresince BISMARCK en az iki torpido isabeti aldı. Bir (veya ikisi) iskele vasatta, diğeri ise geminin sancak kıç tarafına isabet etti. İlk isabet önemli bir hasara neden olmadı fakat ikincisi her iki dümenin de iskele 12º’de kilitlenmesine sebep oldu. BISMARCK önce bir daire çizdi; sonra gayri ihtiyari rüzgara karşı kuzeybatıya doğru dümen tuttu. Swordfish’lerden hiçbiri birkaç defa isabet almış olmasına karşın daha önce de olduğu gibi düşürülemedi. BISMARCK’taki yara o kadar ciddi bir hal almıştı ki Amiral LÜTJENS, Batı Görev Grup Komutanı’na şu mesajı geçti : “Geminin manevra yapma imkanı kalmamıştır. Biz son mermimize kadar savaşacağız…”

Torpidonun kıçta açtığı yara yekeye ve yekeye bitişik kompartımanlara su dolmasına neden oldu. Oluşan hasarın düzeltilmesi için sualtında çalışmak gerekiyordu. Dalgıçlara yekeye girmesi ve dümeni kumanda edilebilir hale getirmeleri emredildi. Kompartıman içindeki suyun basıncı göz önüne alındığında dalgıçların hasarı gidermeleri ve dümenin düzeltilmesi imkansız gibiydi. Deniz durumu nedeniyle dalgıçları gemi dışından sarkıtarak müdahale etmelerini sağlamak da mümkün değildi. Düşünülen başka bir alternatif de yekenin patlatılarak sadece makine kumandası ile gemiyi sevk ve idare etmekti fakat bu fikir de pervanelerin hasara uğramasına neden olabilir diye reddedildi.

Destroyerler BISMARCK’a Saldırıyor

Uçakların hava saldırısından sonra, BISMARCK’ın yeni istikrarsız rotası gemiyi SHEFFIELD’a yaklaştırdı. 21:45 gibi BISMARCK, 9 milden SHEFFIELD’a ateş açtı. BISMARCK toplam da altı salvo attı; İngiliz kruvazörü ise kuzeye dönerek duman perdesi arkasında kayboldu. SHEFFIELD vurulmamıştı ama bazı ufak parçalar radarını kullanılmaz hale getirdi ve on iki adamının yaralanmasına neden oldu; yaralanan adamların da sonradan üçü hayatını kaybetti. SHEFFIELD yaptığı çark ile BISMARCK’la olan temasını kaybetmiş oldu; fakat 22:00’da 4 ncü Filotilladan COSSACK, MAORI, ZULU, SIKH ve PIORUN destroyerleri ile temasa geçip Alman gemisinin muhtemel mesafe ve kerterizini bildirdi. 22:38’de Polonya destroyeri BISMARCK’ı gözle tespit etti. Almanlar da destroyeri görmesi ile üç salvo ile angajman gerçekleştirdiler. Destroyerler hücum için ilerliyorlar, BISMARCK da kendini karanlıkta şiddetle koruyordu. 23:42’de mermi parçaları Cossack’ın antenini parçaladı. 00:01’dan hemen sonra ise destroyerlerin top atışları geceyi aydınlatmaya başladı. Yaklaşık bir saat sonra BISMARCK’ın baş tarafına isabet eden bir mermi yangına neden oldu ve mürettebat müdahalesi ile söndürülmesi sağlandı. Gece boyunca Alman gemisi ağır deniz şartları, sağnak yağmur ve düşük görüş mesafesi altında destroyerlerin saldırısı ile mücadele etmek zorunda kaldı. Gemi önemli hiç bir yara almadı; saldırıların hepsi kuvvetli ve isabetli atışlarla defedildi. 07:00’a kadar 4’ncü Filotillanın destroyerleri toplam 16 adet torpido ile hücum etmişti.

İmkansızlıklara Karşı Verilen Ümitsiz Bir Savaş…

Deniz, 34-40 mil şiddetle esen kuzeybatı rüzgarıyla iyice kabarmıştı. BISMARCK’ta gergin ve endişeli saatler başlamıştı. Herkes, İngilizlerin ağır gemileriyle kuşatılmanın an meselesi olduğunun farkında idi. Alman gemisi 7 mil süratle rüzgara karşı ilerlemeye çalışıyordu. Yekeden alınan su geminin trimini düşürmüştü. 08:33’te KING GEORGE V ve RODNEY rotalarını 110’a değiştirdiler ve on dakika sonra 08:43’te BISMARCK’ı 25,150 yardada tespit ettiler.

08:47’de RODNEY hücuma başladı ardından KING GEORGE V’in topları da bir dakika sonra RODNEY’ninkileri takip etti. Bu sırada mesafe 21,780 yarda civarındaydı. BISMARCK da 08:49’da yapılan angajmanlara cevap vermeye başladı. Aydın ve Burak taretleri ile RODNEY’e angaje oluyordu. 08:54’de NORFOLK da hücum birliğine 20.3 cm’lik topları ile katıldı. 08:58’de RODNEY’nin yardımcı bataryaları da gürlemeye başladı. 09:02’de BISMARCK baş taraftan birkaç mermi ile isabet aldı ve köprüüstü mesafe bulucusu gayri faal hale geldi. 09:04’te DORSETSHIRE da gruba yetişti ve ateş gücüne katıldı. İki savaş gemisi ve iki ağır kruvazör BISMARCK’a angaje oluyorlardı. 09:08’de baş mesafe bulucu ile Aydın ve Burak taretleri etkisiz hale geldi. BISMARCK’ın atış kontrolü kıç kumanda mevkiine alındı. Bu kısımdan 4 ncü top subayı Müllenheim-RECHBERG, KING GEORGE V’e dört salvo atışı gerçekleştirdi. Fakat 09:13 gibi onun bulunduğu istasyon da 35.6 cm’lik bir mermi ile gayri faal hale geldi. Kıç taretler lokal kontrol ile BISMARCK’a altı torpido ile hücum gerçekleştiren RODNEY’e atışa başladı. 09:21’de geminin Deniz taretinde sağ namluda gerçekleşen mermi patlaması ile top gayri faal hale geldi. 09:27’de Aydın ve Burak taretleri tek bir salvo daha atabildi. Dört dakika sonra 09:31’de Cemal tareti son salvosunu attı. Sadece birkaç yardımcı top faal haldeydi fakat onlar da bir süre sonra İngilizlerin çığ gibi büyüyen top saldırıları ile sessizliğe gömüldü. Bu arada Komutan LINDEMANN muharebeyi sona erdirerek gemiyi terk etmek için emir verdi. Artık BISMARCK’ın ateş gücü kaybedilmişti. RODNEY daha da yakınlaşarak 40.6 cm’lik toplarıyla Alman gemisini parçalamaya başladı. 09:40’da Burak topunun arka tarafı havaya uçtu ve taret yanmaya başladı. 09:56’da RODNEY 8,000 yardadan iki torpido daha fırlattı ve muhtemel biri iskele taraftan gemiyi vurdu. Artık bu mesafeden hedefi kaçırmak imkansız hale gelmişti. Her mermi BISMARCK’ı paramparça ederken gemi hala batmamakta ısrar ediyordu. 10:00’dan sonra, NORFOLK 10,000 yardadan biri muhtemelen sancak tarafa isabet eden dört torpido hücumu gerçekleştirdi. BISMARCK’ın suüstünde kalan her parçası yok edilmişti. Personel gemiden denize atlayarak kurtulmaya çalışıyordu. Bütün taretlerin namluları eğri büğrü olmuştu. Bacada ve geminin üst güvertelerinde sayısız delik vardı. İskele baş hangar parçalanmıştı. Güvertede bazı yerler mezbaha gibi görünüyordu. Bu duruma tezat, geminin baş direği rüzgarda sallanan savaş sancağı ile hala ayaktaydı. RODNEY, 10:16’da, ateş kesti ve Amiral Tovey düşük motorin seviyesi nedeniyle muharebe alanını terk etmek zorunda kaldı.

BISMARCK’ın Batışı

10:20’de DORSETSHIRE savaş gemisi, BISMARCK’ın 9,000 yardasına girerek sancak tarafına iki adet 21 inçlik MK VII torpidosu ateşledi. Her iki torpido da gemiyi vurdu fakat isabet sonucunda gemide gözle görülür bir yara açılmadı. Geminin etrafında dolaşarak bu sefer iskele taraftan 7000 yardadan başka bir torpido hücumu gerçekleştirdi. Alman gemisi iskeleye doğru iyice yatmaya başlamıştı. Su artık geminin üst bölümlerine ulaşmıştı. 10:39’da Almanların o muhteşem, umut dolu gemisi alabora olarak, yaklaşık 48º 10' K-16º 12' B mevkiinde denizin derinliklerine gömüldü. İngilizler, 09:02’de BISMARCK’ı vurmaya başlamışlar ve 10:20’de ateş kesmişlerdi. Geçen 78 dakika boyunca BISMARCK daha önce hiçbir geminin almadığı kadar isabet almış; İngiliz topları ve torpidoları ile çılgınca hırpalanmıştı. HOOD’un daha üç gün önce şu anda batmakta olan dev geminin topları ile altı dakika gibi kısa bir sürede battığını göz önüne alırsak BISMARCK’ın dayanıklılığı daha iyi anlaşılır. Bu muharebede İngilizler toplam 2876 top mermisi ateşlemişlerdir; eğer listelenirse :

RODNEY’nin 40,6 cm’lik mermilerinden 380 adet, KING GEORGE V’in 35,6 cm’lik mermilerinden 339 adet, NORFOLK’un 20,3 cm’lik toplarından 527 adet, DORSETSHIRE’ın 20,3 cm’lik mermilerinden 254 adet, RODNEY’nin 15,2 cm’lik mermilerinden 716 adet, KING GEORGE V’in 13,3 cm’lik mermilerinden 660 adet mermi ateşlenmiştir. Atılan mermilerin kaçının isabet ettiğini bilmiyoruz fakat özellikle savaşın son dakikalarında kısa mesafeden yapılan angajmanların çoğunun isabet ettiğini tahmin edebiliriz.

BISMARCK hayatını kaybettiği Atlantik’te sadece kendisinin değil aynı zamanda donanmasının da Atlantik’teki suüstü harekatlarına son vermiştir.

Uzakyol Kaptanı, Müs.Dz.Yzb. Bora ERDEN

Kaynaklar :

1- Bismarck, David J.Bercuson & Holger H.Herwig, Hutchinson, 2002

2- The Loss of The Bismarck, An Avoidable Disaster, Graham Rhys-Jones,

Cassel, 1999

3- Führer Conferences on Naval Affairs 1939-1945, Catham Publishing, 2005

4- Anatomy of The Ship - The Battleship Bismarck, Jack Brower, Conway

Maritime Press, 2005

5- War at Sea, Nathan Miller, Scribner, 1995

6- Pursuit, Ludovic Kennedy, Cassell Military Paperbacks, 2001