İzmit’li armatör Mahir Kışınbay

Mahir Kışınbay ailesi - Mahir Kışınbay ve eşi Seviye Kışınbay ve çocukları;(Soldan) Kucaktaki bebek Mehmet Nuri Kışınbay, Mehmet Uğur Kışınbay, Ergün Kışınbay, İbrahim Metin Kışınbay. Kaynak - Mahir Kışınbay aile arşivi. Türk Armatörleri Tarihi III. Cilt –Osman Öndeş arşivi.

İzmit’ten yetişmiş ve 50’li yıllarda çok başarılı yatırımlarla bir ticaret filosu kurmuş olan Mahir Kışınbay, aslında toptan gıda işi yapan bir yerel tüccar idi. Kardeşleriyle birlikte yarattığı “Kışınbay Biraderler Gemi İşletmeciliği Ltd. Şti.” hertürlü takdirinden üzerindedir.

Cumhuriyet öncesi mazisi hemen tamamiyle yerli ahaliden Ermenilere ait bir ticaret,zanaat ve sanat ortamında içine kapanık, öğrenimi gerilerde kalmış Osmanlı ahalisinin yaşadığı İzmit’te Cumhuriyet sonrasında yetişmiş bir armatör olarak Mahir Kışınbay, ismini yazdırmış nadir bir şahsiyet idi.

Türkiye Cumhuriyeti öncesine bakarsak, F.Yavuz Ulugün’ün “Gazi Süleyman Paşa ve Kocaeli Tarihi III Sempozyumu’nda sunduğu “ 1891 Şark Ticaret Yıllığı Üzerine” başlıklı tebliğindeki tüccarlar arasında Türk tüccar,zanaat sahibi yok gibidir veya yoktur! Bu zavallı hali Atilla Oral“İzmit’te Ticaret ve Sanayi Hayatı” başlıklı eserinde de gözler önüne serer ki, Osman ahalinin içine kapanık durumu yürekler acısıdır!

F.Yavuz Ulugün tebliğinin sonuç kısmında şöyle değerlendirme yapmıştır; “Yıllığın verdiği bilgiler tüm Osmanlı kentlerinde olduğu gibi İzmit’te de nüfus yapısının ağırlıklı olarak Türklerden oluşmasına karşın ticaretin aksine azınlıkların ve özellikle de Ermenilerin elinde olduğunu göstermektedir. Ermenilerin iyi eğitimli ve organize olmaları yanı sıra Türklerin de ataerkil yapıları içinde ticarete görece uzak durmaları bu sonucu doğurmuştur. İncelediğimiz dönem sonrası da benzeri durum söz konusudur.

1902/1905 yıllıklarında, kent mimarı Hacı Ohannes Azaryan, Avukat Artin Beyazyan, Değirmenci Patrikios, Lokantacı Nikoli, Ebe Madam Katerina, Fotoğrafçı Levon Makinistyan, Doktor Papazyan, Eczacı Agop Terziyan, Armaşa’da kahveci Artin Pandikyan, Komisyoncu Georges Emmanuel, Tütün Tüccarı Nikolaidis Chistaki, Asia Minor Oteli sahibi Dimitri, Saatçi Kibaryan, Kuyumcu Torosyan Biraderler, Camcı Mumcuyan, Ressam Sarkis Azaryan, Dişçi Dikran Marbanyan, Manifaturacı Yassef Cario, Komisyoncu Bulutyan Biraderler görülmekteydi.”

“1891 Şark Ticaret Yıllığı”ından sadece birkaç meslek mensubunu örnek olarak aldım. Tamamı sayfalarcadır; Kömür ve ısınma odunu: Ali Ağa Aslanbeyli Ov. Mehmet Kösezade Mehmet,Zakaryan Agop.Yapı Ahşapları: Antippas S. Arsenyan, Yeghia Gazarosyan, Canik Halil Ağa, Şakir Salih Çapyan, Kirkor.

Tabakyan: Ohannes Tarikyan, Agop Vasiliades, Anas. Yazıcıyan Ohan.

Fırıncılar: Karatepeli Jan Karavasil, N. Konstantinidi, A. İsrail Tavlaris, F.

Kafe ve Gazinolar: Angeli, Aslanyan Ar. Madelle Auguste, Zahireciler: Antippas S. Beyazyan, Melkon Konstantinides ,Tanaş Papazyan, İskender Lusso D., Patrikios Kardeşler. Bakırcılar: Kalaycıyan Agop Hayrabedyan, Mig. Horozyan Krikor Bogosyan, Bogos. Berberler: Dobraşyan Patrik, Köroğlu Oh., Küfeciyan A. Malhasyan, A. Yanni..

(Kaynak:Atilla Oral, İzmit’te Ticaret ve Sanayi Hayatı, 2002.)

Kışınbay Otobüseri firmasnına ait Bussing marka kamyonlar. Kaynak: F. Yavuz Ulugün arşivi

İzmit’te karayolu ulaşımı

İzmit ile İstanbul çevre kasabalara Cumhuriyet’in ilk yıllarında İzmit şehrinin İstanbul’a ve Anadolu’ya tek bağlantısı demiryolu idi. 50’li yılların başına doğru kamyondan bozma otobüslerle Kandıra, Derince, Sapanca vs. çevrelere ve İstanbul’a yolcu taşımacılığı başladı.Karayolu taşımacılığı konusunda F.Yavuz Ulugün şöyle anlatır; Otobüs taşımacılığı yapanlar arasında İzmit’li gıda toptancısı Mahir Kışınbay Kardeşler de vardı. Şehirlerarası otobüs  terminali (Garajlar), Halkevi meydanındaki yerinden Vapur İskelesi üstündeki Tersane Alanı’na taşındıktan sonra buradan hareket eden İstanbul otobüsleri, Saray Yokuşu'ndan İnönü Caddesi'ne çıkarak Mehmet Alipaşa Zincirlikuyu Caddesi ve Asri Mezarlık yanından Eşek Meydanı’nı geçerek Eski İstanbul Yolu'nu kullanırlardı. Bu otobüsçülerden biri Mehmet Çepil ’di. Varan Otobüsleri 1954 yılında Nevzat Pekuysal ile Gazanfer Bilge tarafından kurulmuş, İzmit yazıhanesi ise İzmit Fethiye köyünden Necmi Pehlivan (Kırbaş) tarafından işletiliyordu.

Kışınbay Otobüs Yazıhanesi bileti. Kaynak:F.Yavuz Ulugün arşivi.

Daha sonra bir anlaşmazlık yüzünden Nevzat Pekuysal ayrıldı, Gazanfer Bilge de Finlandiya’da olduğu için ayrılınca yönetim Necmi Pehlivan’a geçti. Bu şirket sonraları diğer Varan firmasından ayırmak için amblemi nedeniyle “Oklu Varan” adıyla anılır oldu. Gerek bu otobüsler, gerekse Kışınbay’ların Kandıra hattında işlettikleri otobüsler başlangıçta kamyondan bozmaydılar ve “ahşap karöser” denirdi. Ahşap iskeletin üstü saçla kaplanırdı.

Herkes oturduktan sonra koridora beşinci koltuk açılırdı. Kalorifer yoktu, araba çalışıp motor ısınınca motor suyu ile ya da egzost borusunu arabanın içinden geçirmek sureti ile ısıtma sağlanırdı. Daha sonra Varan’a Alman yapımı, “balta burun” olarak adlandırılan Mercedes otobüsler geldi. 1960’lardan sonra ithal burunsuz otobüsler gelmeye başlayınca bir burunsuz Man, iki burunsuz Latil ve Saurer marka sarı-kırmızı iki otobüs geldi. Bunlar orijinal karöserli araçlardı. Gülhan da mavi-beyaz bir İsuzu getirtmişti.

Armatör olarak ilk isim: Mahir Kışınbay

50’li yılların etkin armatörlerinden Mahir Kışınbay ve kardeşleri hakkında bilgi edinmek uzun uğraşlardan sonra mümkün olabilmiştir. Mahir Kışınbay 1909 yılında babasının Kaymakam olması nedeniyle Adana’nın Feke Nahiyesi’nde doğdu. Babası emekli olduktan sonra aile İzmit’e yerleşti. Mahir Kışınbay ailesiyle birlikte bundan sonraki yaşamını İzmit’te sürdürdü ve toptan gıda alım ve satım işi ile ticari hayatına başladı. Adapazarı - İzmit - Bursa; İzmit -

Kandıra; Kandıra - Üsküdar arasında otobüs işletmeciliği yaptı. Anadolu’ya tuz satışı yaptı.

Bu dönemde, İzmir’de üretilen tuzu taşımak için bir gemi satın aldı ve bu gemiye “Kocaeli” adını verdi. Armatörlükle ilgili olarak “Kışınbay Biraderler Ltd. Şti” ini kurdu. Bu geminin ardından satın aldığı üç gemiye “Nazar”, “Kanal” ve “İzmit” isimlerini verdi ve armatörlük yaşamında önemli ilerlemeler kaydetti. Ticaret hayatında müteahhit olarak da başka taşımacılık konularına yöneldi. Sarıyar Barajı’nın nakliye işini aldı, kara ulaşımı için kamyon taşımacılığı yatırımını genişletti. Her sene hacı adaylarının denizyoluyla daha güvenli ve rahat seyahatlerini temin amacıyla büyük rağbet gören Türkiye’den Cidde’ye gemileriyle hacı seferleri düzenledi.

Eşi Seviye Kışınbay’la mutlu bir evlilikleri vardı. İyi günde kötü günde tüm çabaları ve güçlükleri paylaşmayı başarmış bir aile oldular. 5 Mayıs 1967 günü 58 yaşında İstanbul’da vefat etti. Uğur, Metin, Ergün ve Nuri adında 4 oğlu bulunmaktaydı.

S.S. İzmit şilebi.Kaynak - Mahir Kışınbay aile arşivi. Türk Armatörleri Tarihi III. Cilti Eser:Osman Öndeş

Mahir Kışınbay gençlik yıllarında Kocaeli Spor’un kurucuları arasında yeralmıştır. 1910 - 11 yıllarında İzmit’teki Fransız okulunun Türk öğrencilerinden Ferit ve Süreyya Beylerin öncülüğü ile bir futbol takımı kurulmuş ve öğrencilerin spor yapmaları yönünde çabalar gösterilmiştir. İlk resmi spor kuruluşu 1924’te İzmit İdman Cemiyetleri İttifakı adı altında kurulmuştur. Reşit Bey´in başkanlığını yaptığı bu kuruluşta İzmit´ten A. Kerim Oktay, Mehmet Yüce, Müfit Saner ile birlikte Adapazarı’ndan Vodinalı Hasan Bey ve Hurşit Konuk yönetim kurulu üyeleri olarak görev yapmışlardır.

1927 yılında İzmit Sultanisi’nin açılması ile birlikte İzmit Sultanisi Futbol Takımı kurularak ciddi bir girişimde bulunulmuştur. İttihadspor Kulübü ise Abdurrahman Bey´in öncülüğüyle kurulan ilk sivil spor kulübüdür. Mehmet Yüce, Keresteci Selahattin, Mahir Kışınbay, Öğretmen Nuri Doğan Bey, Vasıf Bey, Asaf ve Müfit Saner, Saadettin Yalım, Elektrikçi Nurettin Bey, Avukat Sedat Pek, Paşababa Muammer, Nazmi Oğuz gibi gençler yeşil beyaz renkli İttihatspor´un kurucularıdır.

Mahir Kışınbay ve Kardeşleri 1949’da satın aldıkları gemiye “Nazar” adını verdiler.

S.S Nazar 1911’de Danimarka Burmeister & Wein Norveç’li armatörlük firması O. & A. Irgens, Bergen için Manchoineal adıyla inşa edildi. 1,654 grt. ve boyutları: 255 ft, genişlik 36 ft’di. Servis sürati 12.5 knots’du.

• Gemi 1934 yılına kadar Jamaica, Küba, Colombiya ve New York limanları arasında sefer yaptı.

• 1934’de satıldı ve Katla adı verildi.

• 1945’de Eimskipafélag Reykjavíkur hf. firması tarafından satın alındı ve Reykjafoss adı verildi.

• 1949’da Kışınbay Biraderler Ltd. şirketince satın alındı ve Nazar adı verildi.

• 1955’de Cerrahzâde (Sönmez) firmasına satıldı ve Cerrahzâde adı verildi. • 1967’de hurdaya çıkartıldı.

Kışınbayzâde ailesinin zamanla İstanbul’a yerleştikleri bilinmekte. Cumhuriyet, Milliyet, Akşam gibi gazetelerin arşiv nushalarında Kışınbay Biraderlerin gemilerine ait haberler ve ayrıca Hac seferlerine ait ilanlar bulunmakta. Bu ilanlardan şirketlerinin adreslerini öğrenmek mümkün olmuştur. Yine bu ilanlar sayesinde Hac seferleri için İzmit’teki işbirliği yaptıkları seyahat acentesiyle yaptığım görüşmede, Mahir Kışınbay’ı tanıyan şirket kurucusunun vefat ettiğinin belirtilmesi karşısında bir sonuç alınamamıştır.

S.S. Kanal şilebi -Ex - New York City. Kaynak - Mahir Kışınbay aile arşivi.  Türk Armatörleri Tarihi III. Cilt.-Eser:Osman Öndeş.

Kışınbay’lar 1950’de satın aldıkları gemiye “Kanal”adını veriyor.

Mahir Kışınbay ve kardeşi Beslen Kışınbay’dan oluşan Kışınbay Biraderler Ortaklığı tarafından İngiltere’den satın alınan ve “Kanal” adı verilmiş genelyük gemisi, 6 Ekim 1950 günü İstanbul Limanı’na gelmiştir. 2,710 grt ve 1917’de C. Hill & Sons Ltd. Bristol Tersanesi’nde “New York City” adıyla inşa edilmiş olan genel yük gemisi, 1950 yılına kadar Bristol City Line of Steamships Ltd. firması adına tramp seferlerde çalıştırılmıştır. Üç genişlemeli ana makiesi Richardsons, Westgarth & Co. Ltd. West Hartlepool imalâtıydı. II. Dünya Harbi yıllarında İngiliz Donanması ihtiyat filosunda nakliye gemisi olarak seferberlik kadrosuna alınmıştır. Otuz üç yaşında Kışınbay Biraderler filosuna satılarak “Kanal” adı verilen gemi, İngiltere’den hareketle Almanya’dan İller Bankası ile Bayındırlık Bakanlığı adına çimento yükleyerek İstanbul’a gelmiştir. Yük ve yolcu taşımacılığı yanında o yıllarda önemli bir gelir imkanı olarak görülen Hac Seferleri de Kışınbay Biraderler Ortaklığı’nın ağırlık verdikleri bir faaliyet olmuştur. Nitekim 1950 ve 1951 yılı gazetelerinde bu konuda reklamlar yayınlanmaktaydı. Yine aynı yıllarda Türkiye’den İsrail’e Yahudi göçü devam ettiğinden İsrail seferleri de önemli yolcu ve ev eşyası talebi almaktadır. Kışınbay Biraderlar Ortaklığı’nın reklamlardan biri “İsrail’e seyahat edeceklere Nazar Vapuru” başlığını taşımaktadır.

Nazar vapuru aynı zamanda Hac seferlerinde yeralmaktadır. 1950 yılı Hac Mevsiminde gazetelere verilmiş çok sayıdaki ilanlarda Hacı adayları için İstanbul’deki genel merkez ve Demiryolu Cad. No.73 - 75, İzmit; Birinci Kordon No.44, İzmir; Kavaklar Cad. No.1 Adapazarı; Salih Başer, Sanayi Cad. Hâl İçi No.6, İbrahim Çamoğlu, Tuzpazarı, Çancılar Cad. No.6 Bursa adresleri verilmektedir. Bu adreslerin ilk üçü Kışınbay Biraderler Ortaklığı’na aittir. 30 Nisan 1951 Pazar günü Galata Rıhtımı’ndan İsrail’e hareket edecek Nazar Vapuru 55 TL’ye yolcu davet etmektedir. Bilet Satış yerleri, Kışınbay Biraderler Ortaklığı’nın Galata, Rıhtım Cad, Kefeli Hüseyin Han K.2 No.16 - 16 Karaköy genel merkezi ve Galata, Rıhtım Cad, Hovagimyan Han K.4 Karaköy’deki Nak Seyahat Acentesi - İhsan Özarman’dır. Singapur’da neşredilen Strait Times Gazetesi’nin 12 Mart 1951 tarihli nushasında yirmi yıldan beri ilkkez Türk bayraklı bir ticaret gemisinin Singapur’da limana yanaştığı haberi verilerek şöyle denilmektedir; “Singapur limanında 20 yıldan beri gördüğümüz Türk bayraklı ilk gemi 5,000 dwt’luk Kanal isimli gemi olmuştur. Geminin armatörü Mahir Kışınbay, üç kardeş olarak geminin ortakları olduklarını belirtmiş ve Strait Times muhabiriyle röportaja başlamadan önce Türk kahvesi ve likör ikram etmişlerdir. Geminin süvarisi Kaptan Hayrettin Göklülen Türkiye’de önemli sayıda İngiliz ve Amerikan okulları bulunduğunu ifade ederek gençlerin İngilizce öğrendiklerini söylemiştir.

Kışınbay Biraderler Ortaklığı’nın dördüncü gemisi “İzmit” Kışınbay Biraderler Ortaklığı’nın dördüncü gemi 1952 yılında satın aldıkları 813 Kızak Numaralı ve 1928 Lithgows Port Glasgow inşa “Basford” isimli buharlı makineli genel yük gemisi idi. Bu geminin ilk adı “Kingsborough” dur ve 14 Ağustos 1928’de denize indirilmiştir. 3,368 grt. ve 2,030 nrt. olan gemi 340.1 feet tam boy, 48.8 feet genişlik ve 22.7 feet derinliğe sahiptir. Gemi “Kingsborough Shipping Co Ltd Glasgow” adına inşa edilmiştir. Şirketin o tarihteki Genel Müdürü Patrick D. Hendry idi. Buhar ana makinesi J. G. Kincaid & Co Ltd, Greenock üretimi 3 genişlemeliydi ve 240 nhp güç üretiyordu. 1947’de Genel Müdürü Jeffery German olan British Anthracite Sales, Swansea Cardiff’e satıldı ve gemiye “Basford” adı verildi. Basford, 1952’de Kışınbay Biraderler Ltd. şirketine satıldı ve gemiye “İzmit” adı verildi. 1963 yılı ortalarında hurdaya çıkartılan “İzmit”, aynı sene Eylül - Ekim aylarında Eckhardt & Co. tarafından Hamburg’da söküldü.

Kocaeli kosteri. Kaynak: Mahir Kışınbay aile arşivi. Türk Armatörleri Tarihi III. Cilt – Osman Öndeş.

Kışınbay Biraderler Ortaklığı’nın “Kocaeli” kosteri 1904 Stettiner Oderwerke Stettin inşa idi. 405 grt. olan geminin ilk adı “Prinz Heindrich” idi. 6 genişlemeli buhar makinesi Stettin Oderwerke imalatıydı ve 60 nhp güç üretiyordu. 1930 yılına kadar eldeğiştirerek; “Korkerak” ve “Himarra” adlarını aldı. 1930’da Türkiye Seyrisefain İdaresi’ne satıldı. 1935’de Münakalat Vekaleti Türkiye Deniz Yolları İdaresi’ne devredildi. 1949’da Kışınbay Biraderler Ortaklığı tarafından satın alındığında 45 yaşındaydı!

Kışınbay ailesinde vefat haberi

Bülent ve Fatin Yücebaş, Zekeriya ve Belkis Gürani, Kışınbay Biraderler’in eniştesi ve Alaattin Çınarlıbel babası ve Fatma Çınarlıbel’in eşi Cemalettin Çınarlıbel 8 Eylül 1952 günü vefat etmiş ve cenazesi Haseki Hastahanesi’nden alınıp öğle namazını takiben Teşvikiye Camii’deki öğle namazını takiben Yahya Efendi Dergahına tevdi edilmiştir.

Kışınbaylar’ın 1950 - 60 yılları arasında inşaat müteahhitliği yaptıkları da görülmektedir. İnşaat müteahhiti olarak şirketin muhasebecisi İbrahim Dorum’un gazetelere verdiği ilandan şirketin “Kışınbay Biraderler Ltd.” olduğu ve “Galata, Rıhtım Cad, Kefeli Hüseyin Han K.2 No.16 - 16 Karaköy” adresinde faaliyet gösterdiği anlaşılmaktadır.

Kışınbayların akrabalık bağları

Kışınbayzâde’lerin akrabalık bağlarını yine bir vefat haberindeki metinde öğrenebilmekteyiz. Bu ilanda belirtildiği üzere; “Kışınbayzâde Mehmet Nuri Bey’in oğlu Nevit Kışınbay’ın eşi, Alhas ve Behiç Kışınbay’ın ve Nevin Kuyaş’ın babası, Nur Kışınbay, Sevinç Kuyaş’ın büyükbabası, Mahir, Beslen, Azize ve Sadettin Kışınbay, Nilüfer Atıl, Nuran Abay, Leman Kaman ve Saliha Atabay’ın ağabeyi, Melek Alas, Nevres Salkım, Belkin ve Zekeriya Gürani, Kadriye ve İhsan Esener, Faruk San, Nimet Göksan’ın eniştesi ve ağabeyi, Besim Güya, Charlotte Kışınbay’ın kayınbiraderi, Devlet Demiryolları Malzeme Dairesi Reisliği’nden emekli Tarık Kışınbay 22 Eylül 1958 Pazartesi günü Zürih’te hakkın rahmetine kavuşmuş ve cenazesi Perşembe günü teyyare ile getirilerek 26 Eylül 1958 günü öğle namazını müteakip Şişli Camii’nden kaldırılarak Zincirlikuyu Asrî mezarlığına tevdi edilmiştir.”

Koşullar değişiyor

Önlenemeyen borçlar nedeniyle Kışınbay Biraderler’e ait İzmit şilebi İtalya’da haczedilmiştir.. Mahir Kışınbay’ın başkanlık yaptığı Kışınbay Biraderler Ortaklığı denizcilik şirketinin ödemeler konusunda giderek artan sorunlarla karşılaştığı anlaşılmaktadır. Nitekim 30 Aralık 1960 tarihli haberlere göre Kışınbay Biraderler’e ait İzmit şilebi İtalya’nın Livorno Limanında haczedilmiş ve limandan ayrılmaması için İtalyan deniz polisi tarafından hertürlü önlem alınmıştır. Habere göre; “Geçen sene başında Almanya’da tamire giren ve 138.000 mark tamir borcunu ödemeyen gemi sahipleri, İtalyan firmalara da 16 milyon liret borç takmışlardır. İzmir şilebi hakkında İtalyan ve Alman firmaları tarafından haciz kararı çıkartılmıştır. Gemi personeli de 5 aydan beri maaşlarını alamadıklarından gazinolarda ve otellerde garsonluk yapmaktadırlar. İzmit şilebi sahipleri geminin %75 hissesini bir avukata satmışlardı. İzmit gemisi 1928 yılında Glasgow tezgahlarında inşa edilmiş 3,367 dwt’luktur.”

Kışınbay Biraderler Ortaklığı son derece bakımlı gemileriyle başarılı bir armatörlük yapmalarına rağmen, işletmede meydana gelen aksaklıklar sonucunda, ayrıca gemilerini de yenileyemediklerinde armatörlük ve denizcilik sahnesinden çekilmişlerdir.

2014 yılı Kasım ayında Kışınbay soyadlı bir şahsın vefat ilanından hareket ederek, Mahir Kışınbay’ın adını taşıyan torunu Mahir Kışınbay’a ulaşmam, Kışınbay konusundaki bilgilere ve fotoğraflara da ulaşmamı sağlamıştır. Bu nedenle Mahir Kışınbay’a ve belgeler için yardımcı olan aile bireylerine teşekkür ederim. Mahir Kışınbay, dedesinin artan zorluklarla karşılaştığını ve iflas eder duruma geldiğini belirterek, şöyle diyordu; “Maalesef hayatta insanlar her şey ile karşılaşabiliyor; önemli olan düştükten sonra ayağa tekrar kalkabilmektir. Babamın ve amcalarımın her zaman söylediği gibi, dedem mezarında borçsuz yatmaktadır. İflas nedeniyle karşılaşılan tüm borçları, oğulları tarafından çalışılarak ödenmiştir.

En büyük amcam bir dönem İsviçre’de yaşadı. Yaklaşık 7 yıl İsviçre’de kaldı. Dedemin ölümü de o zaman içerisinde gerçekleşti. Vefat ettiği gün İsviçre’de önemli bir imtihanı varmış ve dedem son günlerinde vefatı durumunda oğlunun istikbalini engellememesi için, ölüm ilanı verilmemesini vasiyet etmiş. Bu nedenle Türkiye’de vefat ilanı verilmemiş. Yalnız, İsviçre’deki işyerinden babasının ölümü nedeniyle izin alınca, çalıştığı işyeri ölüm ilanını İsviçre’de yayınlamıştır.

İstanbul Kadıköy’de vefat eden Mahir Kışınbay’ın vefat ilanı, Kardeşinin İsviçre’de çalışması nedeniyle firması tarafından bir dostluk tavrı olarak bir Lausanne’da neşredilen bir gazetede yayınlandı.

Mahir Kışınbay vefat etmiş ve seneler içersinde Mahir Kışınbay ve Seviye Kışınbay’ın büyük oğlu Ergin Kışınbay’ın eşi Serpil Kışınbay genç yaşta tutulduğu hastalıktan kurtulamayarak 31 Temmuz 1980 günü vefat etmiştir. Serpil Kışınbay, Sehabettin ve Ayşe Yalçınkaya’nın kızıydı. Uğur, Metin ve Nuri Kışınbay’ın yengesi oluyordu. Çocukları Özlem ve Mahir Kışınbay’dı. Cenazesi 1 Ağustos 1980 günü Küçükyalı Altıntepe Camii’nde kılınan öğle namazını müteakiben defnedildi. Mahir Kışınbay ve Seviye Kışınbay’ın oğlu ve Birsen Kışınbay’ın eşi Mehmet Nuri Kışınbay 20 Kasım 2014 günü vefat etti. Çocukları Arzu ve Meriç Turna’ydı. Şiraz ve Yosun Turna’nın dedesi oluyordu. Cenazesi 21 Kasım 2014 Cuma günü öğle namazını müteakiben Karacaahmet Şakirin Camii’nden kaldırılarak İzmit Merkez Bağçeşme Mezarlığı’nda defnedildi. Mehmet Nuri Kışınbay Galatasaray Lisesi’nden mezun olmuştu.

Bir devrin sonu

Bir devrin müteşebbis insanlarından ve armatör kimliği ile Mahir Kışınbay’ı ve kardeşlerini rahmetle anıyor ve bu öyküyü başladığımız satırlardaki gibi Mahir Kışınbay’ın torunu ve onun adını taşıyan Mahir Kışınbay’ın sözleriyle bitiriyorum; “Maalesef hayatta insanlar her şey ile karşılaşabiliyor, önemli olan düştükten sonra ayağa tekrar kalkabilmektir. Babamın ve amcalarımın her zaman söylediği gibi, dedem mezarında borçsuz yatmaktadır. İflas nedeniyle karşılaşılan tüm borçları, oğulları tarafından çalışılarak ödenmiştir.”